Camerabewaking

Camerabewaking vindt plaats door middel van camera’s die op diverse plekken in en rondom een pand kunnen worden bevestigd. Overigens is camerabewaking zeker niet hetzelfde als cameratoezicht, al worden die termen vaak als synoniemen gebruikt. Met camerabewaking bedoelen we dat camerabeelden worden opgeslagen om achteraf te worden teruggekeken (in het geval er iets loos blijkt te zijn), terwijl cameratoezicht vaak beelden omvat die niet worden opgeslagen, maar waar vandaan uit een speciaal kantoor naar de beelden wordt gekeken. Deze beelden worden vaak ook wel opgeslagen, al is dat niet het primaire doel van de eigenaar van de camera’s. Vaak gebruikt de politie cameratoezicht om bijvoorbeeld uitgaanscentra in de gaten te houden.

Wet- en regelgeving

Middels camerabewaking hoopt men personen en eigendommen te kunnen beschermen en bewaken. Dat is het primaire doel van camerabewaking. Elke eigenaar van een gebouw mag in beginsel camera’s ophangen, mits de camera’s benodigd zijn om het doel te dienen, mits het cameragebruik duidelijk is gemaakt door middel van informatieborden, proportioneel is (dus het middel staat in verhouding tot het probleem of eventuele probleem) en subsidiair is (het middel is niet erger dan de kwaal). Verder is er in Nederland geen aparte wet- en regelgeving omtrent camerabewaking. Wel zul je dus altijd aan eventuele bezoekers of passanten duidelijk moeten maken dat er gefilmd wordt en is het vaak niet toegestaan om bewust de openbare weg te filmen.

Handig voor mij?

Camerabewaking kan erg handig zijn om de bestaande beveiliging net iets verder op te krikken. We spreken van ‘net iets verder’ omdat camerabewaking echt de kers op de taart dient te zijn; de beveiliging moet al op orde zijn alvorens je over camerabewaking na gaat denken, anders schiet het zijn doel voorbij en is het verbeteren van de basis beveiliging veel verstandiger.